احياگري و اصلاح طلبي در نهضت حسيني

مشخصات كتاب

نويسنده : مهدي باباپور

ناشر : مهدي باباپور

واژگان احيا و اصلاح

واژگان «احياء» و «اصلاح در ادبيات ديني سابقة ديرينه اي دارد و استعمال آن به عصر نزول وحي برمي برگردد. اين دو واژه در برخي از آياتي كه خداوند بر پيامبر (ص) خاتم نازل كرده به كار رفته و سپس به متون و نصوص ديگر راه يافته است

احياگري در فرهنگ قرآني

اين واژه در مواضع و موارد متعددي در قرآن آمده است كه معناي كلي آن به معناي زنده كردن حيات بخشيدن است كه اين زنده شدن و يا زنده كردن در حوزه هاي مختلف مورد بحث است و ما به آياتي كه باموضوع مورد بحث ارتباط نزديك تري دارد، اشاره مي كنيم _ احياي افراد جامعه از مرگ مادي و معنوي توسط هم نوعان خويش (مَن ْ اَحياها فَكَانَّما أحْيَا النَاس جميعاً)؛ «هر كسي يك انسان را زنده كند، مثل اين است كه همه مردم را حيات بخشيده »_ احياي جامعه به سبب اجراي احكام الهي (و لكم في قصاص حَياة ٌ يا اولي الالباب ؛ «در اجراي ِ حكم ِ الهي ِ قصاص براي شما حيات و زندگي است اي صاحبان عقل و خرد»._ احيا در پرتو ايمان و پذيرش دعوت خدا و رسولش قرآن كريم به مومنان نيز فرمان داده كه دعوت احياگرانه خداوند و پيامبر او را اجابت كنند:(يا ايها الذين امنوا استجيبوا لله و لِلرَّسُول اِذا دَعاكم لما يحييكم . اي اهل ايمان چون خدا و رسول شما را به ايمان دعوت كنند اجابت كنيد تا به حيات ابدي رسيد.مفسران مطالبي را از اين آيه برداشت كرده اند، برخي گفته اند: منظور از آن «دعوت ِ حيات بخش ، جهاد است زيرا به وسيله جهاد، دين